Sinds 20 jaar rook ik. De laatste tijd meer dan een half pakje per dag.
Ik zat al even met het plan om te stoppen met roken, maar schoof het steeds weer voor me uit.
Ik kreeg het niet geregeld om de stap echt te wagen.
Bang om het vertrouwde en troostende los te laten van mijn allerbeste, slechtste vriend: mijn sigaret.
Bang om in een gat te vallen, bang dat mijn zenuwen het zouden begeven als ik niet meer kon roken.

Ik was al langs een tabakoloog, longarts geweest. Die bekeek mijn verhaal heel klinisch. Mijn bezoek aan hem heeft me niet van gedachten doen veranderen en ik bleef roken.

Het was Els van Tabakstop met wie ik regelmatig telefonisch gesprekken had, die me over de streep kon trekken.
Stapje voor stapje, heel geduldig en niets forcerend. Ze heeft me helemaal anders naar stoppen met roken doen kijken.
Door deze gesprekken wil ik zelfs niet meer roken.
Zij legde ook uit hoe mijn hersenen zouden reageren als ik toch eens zou denken dat ééntje geen kwaad kan en gaf me vele tips om vol te houden en valkuilen te vermijden.
Ik kreeg ook veel praktische info over verschillende rookstophulpmiddelen en medicatie.
Sinds een maand rook ik niet meer. Ik ga niet zeggen dat het me niets meer doet.
Maar de psychologische ondersteuning en er anders naar kijken, helpen me enorm om vol te houden.
Dankjewel Els, Dankjewel Tabakstop!!