Ik ben nu 6 dagen een blije niet-roker.

De laatste weken had ik last van kortademigheid en piepen.
Vorige woensdag ben ik, min of meer "gedwongen", gestopt. Mijn gebit moest eruit en aangezien ik toch de hele dag nuchter moest zijn, ben ik gelijk maar gestopt.
Als je 25 tanden en kiezen ineens laat trekken dan is de napijn zo hevig dat je eigenlijk totaal niet verlangt naar een sigaret.

Vroeger ben ik wel eens gestopt voor een aantal maanden maar dat was op wilskracht.
Toen ging ik dat compenseren door teveel ineens te sporten met een spierscheur als gevolg.
Ik voelde me toen dan zo zielig dat ik "troost" zocht in een sigaret.

Deze keer wil ik het doen om mij gelukkiger en terug onafhankelijkheid te voelen.
En het bevalt me uitstekend!
Gisteren proberen te zingen, wat ik heel graag doe.
Mijn stem is nu al veel beter ondanks mijn uitspraak door het nieuwe gebit haha.

Qua gewicht moet ik mij ook al geen zorgen te maken, want ipv bijgekomen ben ik afgevallen omdat ik alleen maar vloeibaar en zacht voedsel kan eten.

Natuurlijk zijn er momenten dat je eraan denkt, want roken is een heel sterke gewoonte.
Ik had al geen "gewoonte" gedrag om binnen te roken.
Maar zelfs nu met het mooie weer heb ik geen behoefte op voorwaarde dat ik wel iets te doen moet hebben buiten.

Mijn vriendin is al ruim 1,5 jaar gestopt. Ze kreeg plots kortademigheid met opname in ziekenhuis tot gevolg. Haar longcapaciteit was nog maar 50% De eerste 3 maanden waren voor haar moeilijk. Maar dankzij een e-sigaret en haar wilskracht is ze ervan af.

Raar dat ik toen zelf nog niet gestopt ben. Ik rookte ook niet meer in haar bijzijn, maar toch een roker is maar een raar wezen, niet?
Ik moet zeggen dat mijn "vrouwtje" één uit de duizend is, want ze heeft het mij nooit kwalijk genomen dat ik wel bleef roken.

Wat ik wel heb geleerd is een E-sigaret voor mij totaal niet werkt omdat het nog altijd teveel aan het "trekken" doet denken.